Dinsdag namen we 8 uur durige busrit om de oversteek te maken naar Chili en meteen door naar de Chileense kust te rijden. We hadden al eerder gehoord dat deze grensovergang tussen Argentinië en Chili één van de mooiste zou zijn van de wereld. En na deze geweldige busrit wil ik dat echt geloven! Het was prachtig! Niet te beschrijven. Je zag het landschap langzaam veranderen, gelukkig zaten we deze busrit weer helemaal voorin zodat we het beste uitzicht hadden. Vanuit het platte Mendoza reden we zo de bergen in waar we al drie dagen lang uitzicht op hadden. Al in een korte tijd zaten we op een behoorlijke hoogte. Na mijn hoogteziekte met verschrikkelijke koppijnin Mendoza op nog geen 800 meter hoogte (?!) vroeg ik me af hoe dat zou worden op 3000 meter hoogte bij de grensovergang... Na heel veel water drinken hebben we gelukkig nergens last van gehad. De hoogste berg in dit gebied hebben we ook gezien en is wel 6970 meter hoog! Toen we bij de grenscontrole waren mochten we de bus uit en bevonden we ons tussen de sneeuwtoppen met de eeuwige sneeuw. Na anderhalfuur paspoorten checken, stempels en bagagecontrole ging de rit weer verder. Dit duurde een eeuwigheid aangezien Chili heel erg streng is, je mag niks van voedsel het land in brengen. Dit vanwege een epidemie van een aantal jaar terug, waarbij heel de Chileense wijnoogst was mislukt door bacteriën en beestjes die in het geïmporteerde voedsel zaten. Voorbij de Chileense grenspost reed de bus een hele gebergte af door 26 haarspeldbochten allemaal onder elkaar, het was erg mooi om te zien! Zo nu en dan ook spannend zo langs de afgrond... Het werd al helemaal spannend toen we na een aantal kilometers allemaaltekens kregen van de tegenliggers die ons voorbij reden. We wisten niet wat er ons om de bocht te wachten stond, maar al snel zagen we in de verte een olietanker in de fik! Allemaal zwarte rook kwam er vanaf. Sam en ik hoopte toch echt dat onze buschauffeur zou stoppen en rechtsomkeer zou maken voordat deze bom af zou gaan, maar daarentegen stopte de buschauffeur maar niet en reed zo op de tweebaansweg de brandende olietanker voorbij! We wisten niet wat ons overkwam, om deze bom te overleven moesten we wel 10 km van deze tank zijn, maar wij zaten op zo´n enkele centimeters afstand... Nadat de spanning wat was gezakt reden we in een prachtige vallei met heel erg veel groen, kaktussen en landbouw. We kregen meteen prachtig beeld van Chili. Eerst de bergen en toen dit, bovendien zag alles er heel erg verzorgd en rijk uit. De wegen waren goed en de dorpjes zagen er goed uit. Het land is heel smal, net iets breder dan Nederland, dus na een tijdje kwamen we al aan bij de Chileense kust.Voor het eerste zag ik de Stille Oceaan!Vooral de stad, Valparaíso, is erg leuk. Het is zo´n beetje het kustplaatsje van Santiago, dat hier op zo´n afstand van 2 uurtjes vandaan zit. Het is altijd dé haven van dit gebied geweest. Totdat het Panama-kanaal gegraven werd, toen hoefde men niet meer om Zuid-Amerika heen en de stad verkeerde in een grote crisis. De rijkere mensen vertrokken daarom hier weg en verhuisden naar de andere kant van de baai, dat nu Vina del Mar is. Het heeft een mooier strand en is duidelijk een stuk rijker.

Woensdag gingen we Valparaíso verkennen. We hadden uitgelegd gekregen waar we allemaal heen moesten gaan voor de mooie plekjes en we hadden al gehoord dat het vooral heel veel lopen was. Zodoende liepen we een heel stuk langs de kust en bewonderde we de zeeleeuwen! Op een betonnen blok in de zee blak voor de kust lagen wel 20 zeeleeuwen heerlijk te luieren. Het was een komisch gezicht om een zeeleeuw te zien dat wel een halfuur lang probeerde om het betonnen blok op te komen, terwijl zijn vriendjes hem nul aandacht gaven. Het leverde wat mooie filmpjes op! De stad staat bekend om zijn ascensoren. Dit zijn liften in de bergen die je van de zeelevel naar hoge plekken in de stad brengen, dat scheelt je een hoop hoge trappen lopen. De stad is namelijk tegen en op een berg gebouwt dat erg hoog is. Dit zorgt voor een hele vrolijke stad, ook doordat letterlijk élk huisje hier is geverfd in alle kleuren. In de straten en steegjes hier heeft elk huis een andere kleur. Het is echt een gezellige stad met een leuke sfeer en prachtige uitzichten over de zee. Die middag aten we in een restaurantje waar we soep, salade, brood, rijst, aardappels, vlees, groenteen kaas kregen voor slechts 2000 Chileense pesos! Omgerekend is dat 2,5 euro, echt absurd. Het schijnt dat Bolivia en Peru nog goedkoper is, dat beloofd wat! Daarna bezochten we het marinemuseum dat toonde hoe de stad onafhankelijk is geworden en liet allemaal oude wapens en boten zien. Ook stond er de shuttle die vorig jaar is gebruikt om een groepje mannen uit een mijn te halen. Herrinneren jullie nog het nieuws van vorig jaar dat er toen mannen twee maanden lang onder de grond hebben geleefd in Chili? Ze hebben het overleefd dankzij de shuttle die door een gegraven tunnel de mannen bevrijdde. In het museum heeft Sam er zelf in gestaan!

Gisteren hebben we nog een leuke route door de stad gelopen door vrolijk gekleurde huisjes en steegjes. Er is hier ook een super grote overdekte markt dat alleen maar fruit en groente heeft. Als je lekkere gerechten wilt bereiden met verse groenten en speciale ingrediëntenkan je hier echt je ei kwijt! Verder is er ook een lange straat met alleen maar vis dat open en bloot op honderden kratjes en tafels ligt, kan ook niet anders met zo´n havenstad natuurlijk. Verder bezochten we nog een winkel dat serieus alleen maar eieren verkocht, letterlijk honderd verschillende soorten! Als cadeautje kregen we een super groot ei dat wel twee keer zo groot was als een normaal ei. Sam en ik deden er alles aan om het losse ei heel te houden tijdens onze wandeling op de drukke markt. Maar natuurlijk, na nog geen 10 minuten stootte ik met mijn arm tegen Sam´s hand met ei en viel het kapot op de grond. Daar ging ons lekkere lunch... Die dag hebben we ook meegemaakt hoe het is om traangas in je ogen, neus en longen te hebben! Het was vreselijk naar. We konden een tijdje niets zien en onze ademhalingwas zwaar. Gelukkig waren we niet de enige in de straat die er last van hadden.Die middag waren er protesten geweest van studenten die vinden dat studeren gratis moet zijn (?!) en vandaar dat de politie traangas geeft gebruikt om de studenten tegen te houden. Wij hadden de mazzel om in zo´n windje met wat resten van dat gas terecht te komen. We hebben gehoord dat de studenten in Santiago al 4 maanden staken en protesteren om gratis onderwijs te krijgen. HIerdoor zijn de universiteiten al 4 maanden gesloten! En wordt er geen les gegeven! Echt absurd.

´s Middags besloten we naar de andere kant van de baai te gaan en de stad Vina del Mar te bezoeken. We bezochten er een museum dat alles vertoonde over de historie van Paaseiland, zo zijn we toch een beetje op Paaseiland, dat van Chili is, geweest... Na een wandeling langs de rivier richting de zee en na een bezoekje bij de Casino hadden we het hier wel weer gezien. De stad was niet heel boeiend, het is meer een badplaats voor mensen die naar het strand willen of Chilenen die hier een weekendhuisje hebben. Tot nu toe heeft Sam in elk land in een Casino een fiche gezet op nummer 24 van roulette. Dat is zijn geboortedag en schijnt zijn geluksgetal te zijn, al heeft het tot nu toe niks opgevlerd... ´Ooit, op één dag!´ Krijg ik telkens te horen... Nadat 24het telkens toch niet lijkt te zijn, staan we altijd binnen 10 minuten weer buiten op de stoep, een euro lichter.

Gisteravond heb ik in het hostel lekker wijntjes zitten drinken met de andere gasten. Het is grappig dat je dan bijna met heel west-Europa aan tafel zit: Noren, Fransen, Belgen, Spaansen, Duitsers en Australiërs... We zijn er allemaal! Het is ook echt absurd hoe vaak we Nederlanders tegenkomen. Toen we vorige week vrijdag nog in BA waren en in park 3 de febrero liepen kwamen we een Nederlander tegen en hebben we de hele middag lekker in het park geluierd. Ook als we vaak door de supermarkt lopen of in hostel komen is vaak van: ´Ja hoor, het is weer zo ver...´ Zelf vind ik het altijd wat minder leuk, je krijgt een minder reisgevoel, het zijn vaak echt, Hollandse boeren, je kunt niet meer onbeschamend in het Nederlands roddelen en je spreekt geen andere talen. Maar uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd!

Het is ook wel leuk om even te noemen wat Nick, een Australier uit onze hostel, vertelde. Hij had een theorie over Geert Wilders, jaja hij is overal bekend, en dat is een theorie over hoe Australiers de situatie in Nederland zien. Zij zien Nederland als een tolerant land, en de Islam is alles behalve tolerant, dit is een te groot contrast en hier moet iets aangedaan worden. Dat is wat Wilders wil. Ik kan hieralleen maar over zeggen dat ik het een vreselijk, nare vent vind. Leve mijn vrije meningsuiting. Natuurlijk is het wel erg leuk om te horen hoe mensen, die het vanuit een totaal ander perspectief zien, ervan vinden.

Na onze dubbele update vandaag over de afgelopen week in Mendoza en Valparaíso gaan we nu lekker langs het strand lopen en lekker luieren voordat we eind van de middag de bus nemen naar Santiago! Dit weekend zullen we doorbrengen in de hoofdstad van Chili, maandagavond zullen we het vliegtuig pakken naar Calama, het noorden van Chili...